Podstawa na Wigilijnym stole. U mnie w domu zwykle trwała mała bitwa o to, aby barszcz wyszedł klarowny i czerwony a nie szarawy. Babcia miała swój przepis, mama swój – babcia robiła po swojemu, a mama walczyła aby barszcz wyglądał klarownie. Po dzień dzisiejszy dbam o to, aby kolor barszczu był jednak czerwony jak sama nazwa potrawy wskazuje. Udaje się 🙂 Ważne, aby nie zagotować zupy, gdyż wysoka temperatura powoduje szarzenie. Trzeba go ogrzewać.
Co do uszek, też była wojna 🙂 jedne były stojące, drugie leżące, jedne grube drugie płaskie, ciasto z jajkiem, ciasto bez jajka… Pisząc tego posta mam przed oczami krzątaninie w kuchni i odwieczną „kłótnię” o barszcz i uszka 😀 Na koniec i tak wszyscy wychodzili z założenia, że nie ważny kształt uszek, czy kolor barszczu – ważny klimat świąt i magia spotkania z rodziną… ja do tej magii jeszcze wplatam ładnie wyglądające potrawy 🙂
Składniki:
- 2 litry rosołu lub bulionu warzywnego, mocnej esencji (pamiętaj o soli)
- 3-4 duże buraki
- 3 łyżki octu, lecz jeśli barszcz wyjdzie dla Was za łagodny, nie bójcie się dodać więcej octu
- 2-3 duże ząbki czosnku
- 1 łyżka cukru
- 1 łyżka suszonego lubczyku
- 4-6 grzybków suszonych lub/i woda z gotowania grzybów
Wykonanie:
Z buraków robię sok w sokowirówce (oczywiście zarówno dłonie, ubranie jak i kuchnie w miejscu przetwarzania buraków dobrze zabezpieczam – sok jest silnie barwiący).
Wywar podgrzewam, wrzucam grzybki (wlewam wodę z gotowania grzybów), dodaję sok z buraków, ocet wraz z przeciśniętymi ząbkami czosnku. Posypuje lubczykiem. Mieszam. Doprawiam cukrem.
NIE GOTUJĘ gdyż barszcz zmienia kolor, podobno ocet zabezpiecza ten kolor przed poszarzeniem ale nigdy jeszcze nie zaryzykowałam. 🙂
Zestawiam z ognia po ok. 40 minutach „mrugania” na wolnym ogniu, aby smaki sobą przeszły. Jeśli jest taka możliwość, pozostawiam na noc i rano doprawiam jeśli okaże się, że barszcz jest zbyt łagodny. Jeśli nie mam takiej możliwości – sprawdzam co jakiś czas jak smaki się połączyły i czy zupa jest smaczna.Podaje z uszkami.
witkowskagotuje.com 